/11 /11

Еден татко и неговиот 24-годишен син патувале со воз.

Момчето гледало низ прозорецот и возбудено извикало: „Тато, гледај, изгледа како дрвјата да летаат наназад.“

Таткото на тоа само благо се насмевнал.

Еден пар, седнат на соседните седишта, гледајќи во момчето и слушајќи го неговиот детски коментар, сочувствително погледнал кон таткото.

Кратко потоа, момчето повторно, со широка насмевка на лицето, извикало:

„Тато, гледај, облаците нè следат, и тие се движат заедно со нас.“

Таткото повторно нежно се насмевнал.

„Зарем нема да биде добро да го однесете син ви на лекар?“ – прашал парот.

Таткото само благо се насмевнал и им одговорил:

„Го направив тоа. Всушност, ние се враќаме од болница. Мојот син е роден слеп и денес конечно после толку операции за првпат може да гледа.“