/11 /11

Сите родители чувствуваат желба да им помагаат на своите деца. Тоа можеби е најнормален инстинктивен рефлекс, кој секоја мајка и секој татко го има кон своето дете. Секое дете има проблеми - со учењето, со игрите, со пријателите, но тоа не значи секогаш овие проблеми да се решаваат од родителите

Оваа навика е исклучително штетна  за децата. Брзата реакција на возрасните и искуството им овозможува да можат да се справат со различни ситуации. Но треба да сфатат дека и детето треба да научи да вложува напор за надминување на овие ситуации и проблеми.

Инаку детето ќе се навикне на фактот  дека секогаш има некој мудрец, кој ќе интервенира и ќе ги поправи работите. Децата се уште не се навикнати да размислуваат како возрасни и да ја оценуваат помошта. Тие ја прифаќаат буквално, како здраво за готово и се навикнуваат на неа.

Преку континуирано мешање родителите им ја одземаат можноста на децата да учат да се справуваат со проблемите. Искуството е една од највредните лекции која останува меморирана  за цел живот живот и која се претвора во коректив за идните активности. Изградбата  на вредносниот систем зависи од тоа.

Како инаку децата ќе се здобијат со знаења, вештини и способности, ако не преку грешките, тешкотиите и проблемите?

Интервенција во секоја една проблематична ситуација од страна на родителите крие ризик од тоа детето да порасне неснаодливо, со слаби општествено-социјални вештини, што ќе биде голема пречка за севкупниот развој во личен и професионален план.

Децата живеат во свет во кој сите практично се "подобри" од нив во многу односи, бидејќи се постари и имаат поголемо искуство - родители, баби и дедовци, поголеми браќа и сестри. Сите тие им кажуваат што да прават со цел да им помогнат и да ги заштитат.

Наместо тоа дајте можност на децата да ги покажат своите достигнувања и способност да се справат со проблемите и пречките.

Како да дејствувате?

Повлечете се

Ставете си задача да го запрете инстиктот за  мешање во проблематични ситуации. Едноставно слушајте. Научете и да дознаете ја  верзијата на своето дете за проблемот и неговата гледна точка. Ова е можност да добиете реална слика за неговиот внатрешен свет и разбирања.

Искажете емпатија

Ако се повлечете не значи да ги игнорирате проблемите на детето и да го оставите во емоционална самотија. Напротив - покажете ја својата верба во него. Охрабрете го да презема предизвици и да не се плаши да се соочи со нив.

Поставувајте прашања

Обидете се да дознаете што планира да направи детето со настанатата ситуација. Прашајте го што мисли по прашањето и кои се вистинските одлуки според него. Така индиректно ќе му дадете насоки и родителска поддршка, без директно да го решите проблемот.

Охрабрете го

Потсетете се на минатите проблематични ситуации со кои детето се судрило и кои на крајот се надминати. Потсетете го на успесите, на тоа дека може да се справи и само да изнајде начин.

Оценете ја и прославете ја победата

Секогаш кога детето ќе успее да се справи со било каков проблем или ситуација, истакнете го тоа. Наградувајте го, но не со пари или подароци. Тоа не е дресирано  животно, туку човек кој треба да се научи да се справува со проблемите во животот.