/11 /11

Гласот на родителите не може да го замени програма на ТВ. Можете, освен со говор, да се разбирате  со очи, со движења на рацете, телото, прстите и главата, бидејќи секој начин на комуникација е стимулативен за развој на мозокот на детето.

Луѓето се живи суштества создадени за движење и напредок. Тоа посебно е важно за децата во развој и за нив движењето е една од најважните активности, бидејќи движењето го потпомага развојот на мозокот. Така родителите мора да знаат дека одењето е важно, а трчањето е уште поважно за вкупниот развој на способностите на детето. Детето располага со огромна енергија која му е биолошки дадена за движење кое позитивно влијае на развој на важните структури на мозокот. Со движењето (одење, скокање, превртување, трчање, тркалање...) се создаваат нови нервни патишта и детето се подготвува за живот и создава основа за правилен развој на когнитивни функции.

Не треба ниту да им олеснуваме кога ќе наидат на препрека. Детето кое лази и сака да ја фати топката, но има мала препрека пред себе, почнува да плаче. Секогаш е подобро детето да се охрабри да ја совлада препреката, отколку да му се расчисти патот или да му се донесе топката.

Да се штитат децата е пожелно, но да се презаштитуваат е штетно. Мудроста на родителството е да се најде границата. Детето кое проодува паѓа, но немојте да го спречите да падне така што нема да го пуштате да оди по улица или по бетонско игралиште. Водете го во шума, на плажа, во парк на снег...таму може да падне, а да не се повреди.

Понекогаш мама мисли дека игрите на тато со детето се бесмислени, понекогаш и опасни, но и тие игри можат да го помогнат развојот на детето. Пуштете го тато да си игра со детето, само во паркот, но не на компјутер. Татковците мора да знаат дека поминати три часа на компјутер се десетина илјади движења помалку, а детскиот мозок се развива во движење.

Учењето е игра...Детето најдобро ќе научи кога не мисли на учењето, туку кога учењето е дел од играта. Кога детето ќе наиде на проблем во играта, чувствува среќа кога ќе го реши проблемот.

Репродуктивното учење за мозокот скоро и не постои. На детето во училиште не смее да му биде досадно, бидејќи тогаш нема да научи. Методите на настава мора да бидат интересни, стимулативни, неочекувани и понекогаш духовити и нелогични. Учителите кои можат да организираат таква настава се извор на среќа и знаење на децата.

Доволно слобода да можат да истражуваат, да поврзуваат и да размислуваат, да добиваат нови идеи, до знаењата да доаѓаат сами и така да ја развијат својата креативност.

Детето знае дека тревата не расте високо до сонцето, но ако така нацрта, оставете го – тревата нека биде порасната до сонцето на неговиот цртеж. Детето со помош на фантазијата отвора нов свет, ужива и се препушта на таквата игра. Поврзува работи кои немаат многу смисла, но децата всушност со такви игри стимулираат важни центри во мозокот, кои се значајни за развој на креативноста.

Учителите отсекогаш биле важни личности во животот на детето, посебен авторитет и поткрепа. Научете  ги децата да ги почитуваат родителите, тако што и вие самите ќе ги почитувате, послушате, поддржувате. Учителите биле и мора да бидат авторитет бидејќи заедно со родителите прават рамки каде детето безбедно се движи, истражува и учи.