|      
Сакаш да се откажеш?
Пред да ја потврдиш својата одлука, запознај се со последиците од таа одлука.
Доколку го потврдиш своето откажување, на твојот комјутер ќе наместиме cookie, кој ќе ни овозможи, во текот на натпреварот (14.03 - 18.03.2016) при посета на порталот да те препознаеме и да овозможиме слободно користење на порталот, без прикажување сликички, односно контролор на играта од десна страна на екранот.

Истовремено ќе бидат одземени сите собрани поени. За жал, со откажувањето, губиш и право на награди.

Дали се уште сакаш да се откажеш?
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач.
Со продолжување на користењето на сајтот се смета дека се согласувате со користење на колачињата за наведените цели. За продолжување кликнете “Во ред”.   Дознајте повеќе.

gjurgjica9: Мојата породилна приказна

Редакција Рингераја, 17.1.2011
Моментот кога јас се претворив во “ние”

image
/21


 

 

Моментот кој го очекувате цели девет месеци, а едвај чекате да помине. Моментот за кој живеете и мечтаете цел живот, а кога ќе дојде - умирате од страв. Единствениот момент во кој сите болки, солзи, стравови и трепети ви ја носат најголемата среќа во животот.

ВАШИОТ момент на породување!

 


Детали

Ник: gjurgjica9

Датум на породување: 29.10.2010 година

Тип на породување: природно

Болница: Државна болница Марибор

 

Еве ја и мојата приказна.

Во февруари 2010 бев изненадена што циклусот ми доцнеше, не очекував да сум бремена, после толку обидување. Но циклусот го немаше 7 дена, а јас возбудена отидов да купам тест. Со насмевка на лицето и пресреќна трчав накај дома. Го направив тестот и замислете двете предолго чекани црти се појавија. Плачев. ПРЕСРЕКНА одма му ја соопштив веста на мажот ми и на ќерка ми, бидејќи веќе имам родено, чекав второ дете. Долгите 9 месеци започнаа со потешкотии, со мачнини. Бидејки сум од Македонија, а живеам и работам во Словенија, не знаев како се' ќе помине. Секако, го посетив мојот гинеколог тука во Словенија и за прв пат го видов бебето.

Поминуваа месеци, а јас едвај чекав мојот ангел да е покрај мене. Влегов  во 9-ти месец и еве ти потешкотиии. Јас веќе отворена 2-3 см, а терминот за породување  беше 24 ноември. Како и секоја мајка ме фати паника. Морав  да лежам, да одмарам. НА 29 октомври имав закажано ЦТГ. Отидовме заедно со маж ми и се беше нормално, бебето беше мирно, спокојно, се беше во ред. Се вративме дома и јас добив некоја желба за чистење по дома, уживав. Некаде околу 13 часот почувствував јака болка во стомакот, како нешто да падна од мене. Се исплашив. После 5 мин. почна да течи вода од мене. Тоа е тоа, си реков. Ми пукна водењакот. Бидејќи веќе бев отворена морав што побрзо да одам во болница. А јас пресреќна што наскоро ќе го видам моето бебе. Ме примија на одделение, кое секако е многу поразлично од тоа во Македонија, ме сместија во собата и бабицата дојде да ме прегледа. Ништо, само 3 см. отворена и ништо повеќе. Испаничив! На саат време докторката идеше и ме прегледуваше и пак ништо. Ме приклучија на ЦТГ, но никакви знаци дека бебето ќе излези надвор. И така си лежев , го слушав отчукувањето на срцето на мојот мал ангел. Не поминаа неколку минути дојде сестрата и ми даде инфузија и инекции да можам да добијам болки, но пак ништо. Почнав да чувствувам  јаки болки, неиздржливи, мачни, а никако да се отворам. И се така до 20 и 30 мин кога дојде да ме посети бабица. Ме прегледа и ми рече ако за пола саат не се отворам ќе ме прати на царски рез бидејќи детето не може да издржи, може да се загуши. Ме фати паника. Веќе бев исцрпена од напорните болки, кога одеднаш се појавија во мојата соба сестри, доктори. Ми рекоа дека е време, а јас немав веќе сила за ништо. И така со помош на предобрата и упорна бабица и со најпрекрасните сестри во 21 и 15 дојде на свет мојот ангел Филип. За момент го здогледав, беше прекрасен. Сите болки, сите маки веќе беа заборавени. Тежеше 3400гр. и долг 52 см. Бидејќи беше роден во 37 недела во Словенија го сметаа како недоносено бебе, па одма ми го однесоа на интезивна нега. Беше таму 2 дена па конечно ми го донесоа во собата, а јас не можев да поверувам дека моето бебе е покрај мене. Останавме уште некој ден во болницата бидејќи Филип имаше жолтица.

 

 

Рингераја му посакува среќно детство на Филип !

 

 

Сакате да ни ја испратите вашата приказна од породувањето?

Прочитајте како во статијата Породилни приказни.

 


Ти се допаѓа статијата? Кликни “Like” и додај свој коментар:

Храна која треба да се избегнува во бремен...
Водете грижа што внесувате во организмот во текот на бременоста. Некои прехранбени продукти можат да бидат штетни за Ваш...
3
5 оброци кои трудниците треба да ги консум...
Многу од жените мислат дека кога ќе бидат бремени можат да јадат се што ќе посакаат. После сe, јадете за двајца, така? З...
3
Срцева акција
Срцето вообичаено чука околу 113 пати во минута.
3
НЕ, за мобилниот во бременоста!
Спиете со мобилниот, а бремени сте? Се надеваме дека откакао ќе ја прочитате статијава, нештата ќе се променат...
3




Анкета

Што да дознаете.
пеперутка16

Кога би носеле тројки, што би направиле?