Фото:Canva/Како хормонските флуктуации влијаат на нашиот мозок, енергија и чувства и зошто промените во расположението се природна биолошка реакција, а не лична слабост?

/11 /11

Вистината е дека нашето расположение е многу повеќе биологија отколку што мислиме, а хормоните се диригентите што ја одредуваат секоја нота.

Што всушност се хормоните?

Хормоните се хемиски „гласници“ што нашето тело ги користи за да испрати јасни упатства: кога да сме гладни, кога да спиеме, кога да се нервираме, кога да се заљубиме, кога да реагираме или кога да се смириме.

Тие се мали, но влијанието им е огромно особено кога станува збор за емоциите.

Клучните хормони што го диктираат расположението

Серотонин - хормонот на среќата

Кога овој хормон е во рамнотежа: се чувствуваме смирено, имаме јасни мисли, подобро се справуваме со стрес.

Кога е намален: стануваме раздразливи, чувствуваме тежина и замор, мислиме „сè ми оди наопаку“.

Допамин - хормон на мотивацијата

Кога е висок: сакаме да создадеме, да работиме, да се движиме, да постигнуваме.

Кога паѓа: ништо не ни е интересно, немаме мотивација, чувствуваме празнина или досада.

Допаминот често е причина зошто еден ден сме супер продуктивни, а другиот едвај собираме сила да станеме.

Кортизол - хормонот на стресот

Овој хормон не е „лош“, бидејќи ни помага да реагираме.
Проблем се јавува кога овој хормон е постојано покачен.

Тогаш: стануваме осетливи, реагираме бурно, немаме трпение, телото чувствува опасност дури и кога ја нема.

Ова е хормонот што од нас прави буре од емоции за само неколку секунди.

Естроген и прогестерон - женските хормони што ја диктираат емоционалната енергија

И двата хормони се менуваат низ целиот менструален циклус, а тоа директно влијае на: чувствителноста, толеранцијата, желбата за интимност, потреба за мир или друштво.

Во ПМС периодот, падот на естроген и прогестерон е причина за: нагло појавување на тага, нервоза, плачење без причина, потреба за слатко, чувство дека „ништо не е во ред“.

Окситоцин – хормон на нежноста и поврзаноста

Се лачи кога: гушкаме, доиме, се смееме, имаме интимна близина.

Овој хормон ни ја отстранува напнатоста, нè смирува и го јакне чувството на сигурност.

Зошто некогаш сме ‘буре од емоции’?

Повеќе причини работат заедно:

Нестабилни хормонски фази

Циклус, пубертет, бременост, постпородилен период, менопауза се фази кои носат хормонски „ролеркостер“.

Недоволно сон

Само една непреспиена ноќ го намалува серотонинот и го зголемува кортизолот.

Диета и шеќер

Преработената храна ги збунува хормоните на глад и ситост, што влијае и на емоциите.

Хроничен стрес

Кога телото долго е „состојба во спремност“, секоја ситница станува голем проблем.

Недостаток на блискост

Ниско ниво на окситоцин предизвикува чувствителност и раздразливост.

Што можеме да направиме за подобра хормонска рамнотежа?

Движење како активност за најприродно смирување. Дури и 20 минути прошетка го балансираат допаминот и серотонинот. 

Доволно сон. Ништо не ги стабилизира хормоните како квалитетен сон. 

Правилна исхрана. Треба да внесуваме: протеини, здрави масти, зеленчук, помалку шеќер. 

Ова е основата за стабилно расположение.

Намалување на стресот. Медитација, читање, музика, разговор, гушкање сè активности кои го активираат парасимпатикот (системот за смирување). 

Разбирање наместо самообвинување. Кога ќе сфатиме дека емоциите не се „наизменично лудило“, туку хормонски реакции, стануваме поблаги кон себе. 

Нашето тело е неверојатно сложено и многу чувствително. Хормоните не се непријател, туку природни регулатори кои некогаш работат правилно, а некогаш се пореметуваат.

Разбирањето на овие промени ни помага да: се прифатиме себеси, бидеме трпеливи со нашите реакции, препознаеме кога ни треба одмор и кога навистина нешто треба да промениме.

И најважно да знаеме дека е нормално да не сме секогаш исти затоа што хормоните никогаш не се.