|      
Сакаш да се откажеш?
Пред да ја потврдиш својата одлука, запознај се со последиците од таа одлука.
Доколку го потврдиш своето откажување, на твојот комјутер ќе наместиме cookie, кој ќе ни овозможи, во текот на натпреварот (14.03 - 18.03.2016) при посета на порталот да те препознаеме и да овозможиме слободно користење на порталот, без прикажување сликички, односно контролор на играта од десна страна на екранот.

Истовремено ќе бидат одземени сите собрани поени. За жал, со откажувањето, губиш и право на награди.

Дали се уште сакаш да се откажеш?
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач.
Со продолжување на користењето на сајтот се смета дека се согласувате со користење на колачињата за наведените цели. За продолжување кликнете “Во ред”.   Дознајте повеќе.
Дневникот на Pepelaska RR

image
/11


 

 

Ги запознав пред неколку години. Двајца прилично млади луѓе, скромни и прекрасни.Тој со долгогодишна кариера на капетан, таа - омилена професорка на учениците од цел град. 

Случајна игра на судбината ме поврза со нивната судбина. А таа, ни најмалку не беше лесна. Болката која им тежеше во душата само тие си ја знаеја. Знаев дека се чувствуваат празно, знаев дека срцето ги боли, знаев колку љубов чуваат во себе а не можеа да ја подарат.
Покрај се, беа толку гостопримливи и неверојатно добри луѓе кои не можеш а да не ги сакаш. Таа позитивна енергија која ја имаа, таа харизма со која ги освојуваа симпатиите на секој кој ќе ги запознаеше едноставно не те остава рамнодушен, тие ми влегоа во срцето.
Нивниот дом беше прекрасно уреден, секогаш беспрекорно среден, имаа украси од кристали, сребрени и златни сервиси за ручање , имаа се што би посакал секој од нас.
 Токму во тој дом ја почувствував тежината на нивната болка.Тишина која убива, која стежнува на душата на секој кој ќе го посетеше нивниот дом.Толку прекрасна и полна, а сепак празна и безживотна куќа. Нивната болка најмногу ја почувствував кога јас станав мајка. Во нивниот дом веќе долги години не се слушаше бебешки плач. Кога и да седев во нивната раскошна дневна соба очекував дека од некаде ќе се појави мало разбушавено детенце и на таа прекрасна жена ќе и рече МАМО.
Но, годините беа долги и тешки.Патот преполн со трње и камења само тие знаат како го изодеа. Ќе ги болат лузните и спомените на тоа безживотно време.
Надежта последна умира - велеа.
                                              ***
Сега веќе не се веќе толку млади.Пред неколку дена им бев на гости. Во тој дом сега плачат две преслатки бебенца. Сега нивната дневна соба мириса на бебешки алишта, на бебешки шампони.
Сега се сопнуваат на тропалки, сега кога влегувам таму ја нема убиствената тишина. Мириса на живот кој ветува. Бог е голем. А големи и се и тие кои имаат трпение и силна волја да издржат се. Големи се тие кои не се откажуваат. 
Нив никогаш не им беше важно богатството. А сега, сега се најбогатите луѓе на светот.

Ти се допаѓа статијата? Кликни “Like” и додај свој коментар:

Како да бидете родител кој секој го сака?
Нема шанси! Без оглед каков и да сте родител, нема да бидете добри за никого. Веднаш престанете да се обидувате да им уг...
5
Насилство меѓу децата
Во животот на секое дете доаѓа време кога прв пат се соочува со своите врсници. За некои деца тоа е времето кога тргнува...
4
Подарете инспиративна играчка
Кога донирате играчки, направени од Вашите раце на болните деца, им подарувате љубов, топлина и надеж.
4
Деца лидери
Социјалните улоги се распределени во таква хиерархија што успешните луѓе обично се лидери. Тие се силни и гламурозни и ...
4




Анкета

Носот.
пеперутка16

Како го чистите носот на малите деца?