Мамма во 18:19
на тема Песнички на македонски
Приказната за Миа - 1 дел: Играчка за Миа by julijanavasileska |
Јас сум Миа, имам пет години и одам во градинка, исто како вас. Нашата градинка е убава, има големо игралиште, на кое растат две големи дрвја, кои ни прават сенка во лето. Во градинката имам многу пријатели, затоа секој ден со нетрпение чекам мама и тато да ме однесат во градинка. Кога стигнувам во градинка, одам до моето шкафче да си ги земам и облечам пантофлите. Таму се сретнувам со Марија која секогаш доаѓа за да ме прегрне и силно се гушкаме. Таа е мојата најдобра другарка.
Во градинка правиме многу интересни работи и навистина никогаш не ни е здодевно. Нашата воспитувачка ни чита многу интересни книги, некогаш вежбаме, танцуваме, изработуваме играчки од различни материјали, цртаме, учиме странски јазици и многу други работи. Па зашто да набројувам, и вие истото го правите, нели? Во градинката имаме и своја градина, на која садиме и сееме различни растенија. Колку е убаво кога од земјата ќе никнат садниците. Во блокчето знаеме да ги нацртаме растенијата, па да нацртаме сонце како ги грее, и птици кои им пеат. Со Марија, Калина и Јана најмногу сакаме да цртаме, но скоро секогаш доаѓа Ана која ни ги шкрта цртежите. Тогаш сме многу тажни. Зошто ни ги шкрта цртежите, па ние толку се трудиме да ни бидат убаво нацртани. Дали ова се вика пријателство? НЕ, тоа не е пријателство!
Пред некој ден, нежно ја фатив за рака Ана и ја замолив да седне до мене. И дадов еден лист од блокчето и боички и таа да црта со нас. И кажав како се црта сонце, птици, дрво,... Ана нацрта и самата убаво сонце и беше премногу среќна што црта со нас. Знаете, таа од тогаш веќе не ги шкрташе нашите цртежи.
Денес пак, јас не се разбудив во мојата мека постела и тато и мама не ме однесоа во градинка. Се разбудив во чудна соба со бели ѕидови и железни кревети. До мене лежи девојка со црвена коса, а од другата страна момче кое е без коса. Леле, каде сум? Така чудно ми е при срцето, се чувствувам осамена иако околу мене има други деца. Овие деца не ги знам. Дури ги нема ниту Марија, Калина и Јана, заедно да си цртаме и играме. Ја нема ни мајки ми да ме прегрне. И солзите почнуваат да течат по моите образи.
Се отвори вратата од собата и влезе маж во бела облека. Дојде до мене и ми ја зеде раката. “Се ќе биде добро”, ми рече со пријатен глас и ме помилува по косата. “Во болница ќе бидеш некое време, додека оздравиш, потоа повторно ќе бидеш со твоите другарчиња и ќе си играш.” Мажот со бел мантил помина и ги погледна и другите деца кои цврсто спиеја.
Потоа повторно бев сама и размислував, колку би било убаво сега до мене да е мамичка, или барем една играчка, која би можела да ја гушнам силно и да и ги доверам своите мисли и стравови...
МИА
pumpici za izmolzuvanje
Автор: fetusce
pumpici za izmolzuvanje elektricna Lun
moite najmili
Автор: selvi
Продвижение групп ВК
Автор: prodvijenieVK
Привет! Занимаюсь раскруткой групп ВК!!
Онлайн вакансии
Автор: onlinerabota
Бизнес на дому! Проводите время в сети
moite najmili
Автор: jovanja
забава Бремените
Автор: bobik
Правилна грижа за забите во училишна возраст
Стоматолошката грижа за децата на училишна возраст може да биде многу ...
Што да јадат децата за да имаат здрави заби?
Сите сме слушнале дека млекото гради силни коски. Но, дали знаевте дек...
Вештачката интелигенција ги управува апаратите во домот
Паметен дом (Smart Home) е концепт во кој сите главни апарати за домаќ...
Твори - Читај - Биди хуман - Проект на Софија Петковска
ТВОРИ – ЧИТАЈ – БИДИ ХУМАН е проект кој под водство на Софија Петков...
Дренвин - Извонреден природен помошник против целулитот
За Дренвин, имаме неколку анонимни изјави од луѓе кои го користеле про...
Носот.
пеперутка16
Како го чистите носот на малите деца?