ripce
|
Последиците од семејното насилство најмногу ги чувствуваат децата Семејното насилство е сериозен проблем со големи размери со кој се соочува денешното општество. Тој има големо влијание врз развојот на децата што можеби самите и не биле физички малтретирани, но биле сведоци на насилно однесување меѓу родителите. Значи, непосредните жртви на семејното насилство не се единствените што трпат и се под ризик. Секој член на семејството во кое постои семејно насилство е изложен на тој широк круг проблеми и насилство. Децата како секундарни жртви честопати завршуваат борејќи се самите со сериозни емоционални проблеми, кои резултираат во нарушување на нивното академско, но и интреперсонално функционирање. Тие деца се во позиција да се справуваат со зголеменото ниво на стрес, што доаѓа од стравот дека ќе бидат повредени, како и од лошите родителски модели што ги имаат. Многу од децата чии родители се во конфликт и "битка" често и самите стануваат жртви на насилство. Проценките се дека меѓу 45 до 60 отсто од случаите на насилство меѓу сопружниците подразбираат и малтретирање на децата. Кај децата што живеат во средина на семејно насилство се среќаваат некои карактеристики како постојан страв за својот живот, повисока инциденца на девијантно однесување, лажење, крадење, измама, тенденција за насилно однесување кон помладите роднини или другарчиња, лошо дефинирање на интерперсоналните врски, насилно навлегување во туѓи врски, проектирање и/или прифаќање на вината. Децата, со текот на времето на семејното насилство гледаат како на нормално случување, се обвинуваат за семејната состојба, конфликти, разделба и развод на родителите, продолжуваат со шемата на малтретирање во возрасниот период, имаат слаба способност за решавање на проблемите и притоа демонстрираат агресивност. Тие имаат несоодветен сексуален имиџ, несигурност во однос на тоа што е соодветно однесување и немаат соодветен модел за идентификација, и незрело однесување во врската. Забележан е висок ризик за самоубиство и обиди за негова реализација. Чувствуваат немоќ при донесување на одлуки, ја минимизираат или ја одрекуваат ситуацијата. Домашното насилство создава проблеми за целото семејство, а не само за тој што е директно малтретиран. Децата што живеат во овие семејства манифестираат широк распон проблеми во однесувањето. Со систематска превенција и индивидуална интервенција како одговор се намалува влијанието на семејното насилство не само на сегашните туку и на идните генерации. Со препознавање на семејното насилство како проблем и со работа да се прекине неговиот круг, му се помага не само на тој што се наоѓа во конкретната ситуација туку и се превенира и се намалува фреквенцијата на семејно насилство во идните генерации. Семејното насилство е сериозен проблем со големи размери со кој се соочува денешното општество. Тој има големо влијание врз развојот на децата што можеби самите и не биле физички малтретирани, но биле сведоци на насилно однесување меѓу родителите. Значи, непосредните жртви на семејното насилство не се единствените што трпат и се под ризик. Секој член на семејството во кое постои семејно насилство е изложен на тој широк круг проблеми и насилство. Децата како секундарни жртви честопати завршуваат борејќи се самите со сериозни емоционални проблеми, кои резултираат во нарушување на нивното академско, но и интреперсонално функционирање. Тие деца се во позиција да се справуваат со зголеменото ниво на стрес, што доаѓа од стравот дека ќе бидат повредени, како и од лошите родителски модели што ги имаат. Многу од децата чии родители се во конфликт и "битка" често и самите стануваат жртви на насилство. Проценките се дека меѓу 45 до 60 отсто од случаите на насилство меѓу сопружниците подразбираат и малтретирање на децата. Кај децата што живеат во средина на семејно насилство се среќаваат некои карактеристики како постојан страв за својот живот, повисока инциденца на девијантно однесување, лажење, крадење, измама, тенденција за насилно однесување кон помладите роднини или другарчиња, лошо дефинирање на интерперсоналните врски, насилно навлегување во туѓи врски, проектирање и/или прифаќање на вината. Децата, со текот на времето на семејното насилство гледаат како на нормално случување, се обвинуваат за семејната состојба, конфликти, разделба и развод на родителите, продолжуваат со шемата на малтретирање во возрасниот период, имаат слаба способност за решавање на проблемите и притоа демонстрираат агресивност. Тие имаат несоодветен сексуален имиџ, несигурност во однос на тоа што е соодветно однесување и немаат соодветен модел за идентификација, и незрело однесување во врската. Забележан е висок ризик за самоубиство и обиди за негова реализација. Чувствуваат немоќ при донесување на одлуки, ја минимизираат или ја одрекуваат ситуацијата. Домашното насилство создава проблеми за целото семејство, а не само за тој што е директно малтретиран. Децата што живеат во овие семејства манифестираат широк распон проблеми во однесувањето. Со систематска превенција и индивидуална интервенција како одговор се намалува влијанието на семејното насилство не само на сегашните туку и на идните генерации. Со препознавање на семејното насилство како проблем и со работа да се прекине неговиот круг, му се помага не само на тој што се наоѓа во конкретната ситуација туку и се превенира и се намалува фреквенцијата на семејно насилство во идните генерации. ИЗВОР: ДНЕВНИК
< Поракaта ја уредил ripce -- 3.2.2010 14:27:00 >
_____________________________
"Кога сте мајка никогаш не сте сами во своите мисли. Мајката секогаш мора да мисли два пати, еднаш за себе и еднаш за своите деца."
|