Bethany
|
Еве јас да кажам моето размислување...
Генерално, сакам луѓето да ги гледам во очите и да ми кажат што е проблемот, секако ЗАВИСИ ОД СИТУАЦИЈАТА И ОД ОСОБАТА со која бев во конфликт, ама ако ми е чисто срцето, те. немам некакво чувство на гнев спрема особата, можам да и пријдам и да почнам муабет.
Имаше ситуации кога бев во конфликт со поблиска особа, пријателка, и првото чувство беше дека нема и не сакам повеќе ниту да се гледам со неа... Како времето одминуваше, мојот гнев стивнуваше, сметав дека што и да се случи понатаму со нас, дали ќе останеме во поблиски односи или не, дека треба да разговараме, бидејќи остана многу нешта неизговорено и неразрешено.
Секако чекав вистинскиот момент, кога бев сигурна дека мојот повик ќе биде со чисто срце, без некое чувство на гнев, за да може нормално да разговараме и и се јавив. Се сретнавме, мирно си изнакажавме се што ни лежи на срцето, сите недоразбирања, и понатаму можевме да ја продолжиме нашата врска.
Се разбира, не секогаш можеме да најдеме заеднички јазик со некого, некогаш конфликтите не можат да се решат, бидејќи за се нешто се потребни двајца, нели?
Ама секогаш избирам да решам оно што е до мене. Се разбира, дека ако сум се уште повредена и лута, со свежи рани што се вика, не верувам дека ќе се радувам да ја сретнам конфликтната личност, и ќе ја избегнувам сигурно, ама времето е лек за се, и тоа кај мене е така, избегнувам да гајим негативни чувства спрема било кого, така сама на себе не чиним услуга, а посебно кога не си трошам чувствата на некого со кого бев во конфликт, можам дури и полесно да се сретнам 
Тоа не значи дека јас ќе имам повторно доверба во таа личност, туку само дека слободно тргнувам понатаму, растеретена од некои нешта да ме притиснуваат. 
_____________________________
" Maturity is knowing more and more what is worth fighting for, and what is not worth fighting for."
|
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач.
Дознајте повеќе.
Испечати
.jpg){kind=small}
.Од порано постојано влегував во конфликт,ама како подсозреав научив да ги бришам и кога повторно ќе ги сретнам не постојат за мене.Ако се некои роднини на кои често наидувам едноставно се правам како да не постојат,а оние од видот комшии или таканаречени пријатели воопшто не ги ни регистрирам.А да, ако ми згрешиле лично мене може па и да простам нешто,арно ама ако се работи за мои блиски (родители,маж,сестра или па недај боже дете) таму си стои еден подебел Х ,таков со црвено пенкалце напишан.
