/11 /11

Ритамот на прегледи во бременоста ќе биде на секои 4 недели во нормална единечна бременост, сè до 32-та недела. После тоа, прегледите ќе бидат на секои три или 2 недели, а од 38-та недела секоја недела. Тие обично се по контролниот период на секои 2 дена ако нема нарушување на бременоста.

Треба да се напомене дека 12-та недела од бременоста е една од најважните во однос на ултразвучна дијагностика и пренатална дијагностика.

Стандардни лабораториски тестови во бременоста

На првата контрола, обично околу 7-та недела од бременоста, ќе бидете упатени на стандардни тестови. Лабораториските тестови кои најчесто се прават во бременоста се класична крвна слика со проверка на хемоглобин и железо, контрола на шеќерот, функцијата на црниот дроб и бубрезите, целосна урина и CRP (Ц реактивен протеин) што е најдобар показател за воспаление во телото. Работата на тироидната жлезда се контролира и со проверка на хормоните во крвта, со можна контрола на антителата на тироидната жлезда.

Ако сте анемични, ќе ви биде препорачана терапија со додатоци на железо со фолна киселина.

Неопходно е да се утврдат крвната група и Rh факторот-Резус фактор со титар на антитела (ИКТ).

Тестови за инфекција

Контролата на крвта за заразни болести е задолжителна. Бројни инфекции можат да влијаат на бременоста, но ќе ги споменеме најважните: серолошки тестови за токсоплазмоза, вирус на хепатит Б и Ц, ХИВ и сифилис.

Сексуално преносливите болести (СПБ) обично се контролираат со брисеви на грлото на матката за Chlamydia trachomatis, Ureaplasma urealiticum, Mycoplasma, аеробни бактерии, вклучително и бета хемолитична група Б стрептокок и габи.

Други инфекции што можат да создадат проблеми во бременоста се Рубеола, вирус Херпес, ЦМВ (Цитомегаловирус), Парвовирус Б19 и инфекции пренесени од овци, свињи и мачки. Ако има клинички нарушувања, тестовите можат да ги потврдат овие инфекции. Името на групата на серолошки тестови за Токсоплазмоза, Рубеола, ЦМВ и Херпес е TORCH. Крв се зема за медицински индикации кај одредени клинички нарушувања.

Стандарден тест за рана бременост е уринокултура, која открива можни инфекции на уринарниот тракт без симптоми и секоја трета бремена жена ги има. Непрепознаена инфекција може да ја загрози целата бременост ако не се лекува.

Покрај овие стандарди, постојат голем број индивидуални дијагностички тестови за потребите на секој пациент.

ПАПА-тестот се проверува веднаш на почетокот на бременоста, ако не бил направен една година.

Во 24-та недела, се проверува толеранцијата на глукоза во бременоста за да се открие гестациски дијабетес (тест за толеранција на глукоза - тест ОГТТ).

Во 28 недела, титарот на антитела кон еритроцити кај фетусот, Rh позитивните, се проверува од крвта на Rh-негативни бремени жени (ИКТ тест). Исто така, се проверува нивото на железо и евентуално се повторува тестот за толеранција на шеќер

Од 35-та до 37-та недела од бременоста се зема брис од вагина и перинеум за бета-хемолитичен стрептокок.

Постојани контроли на прегледите

Секој преглед во бременоста вклучува контрола на телесната тежина, притисокот и протеинот на бремената жена во урината. Т.н. БМИ (индекс на телесна маса) е важен бидејќи компликациите во бременоста се почести кај дебелите бремени жени. Притисокот е помал во средината на бременоста и може да предизвика вртоглавица. Зголемувањето на притисокот подоцна во бременоста може да биде знак на прееклампсија, сериозна состојба на висок крвен притисок предизвикан од бременост. Се јавува кај 5 проценти од бремените жени.

Протеините во урината (албумин) може да значат инфекција на уринарниот тракт, но исто така и прееклампсија.