Дадичке моја !

Имам дом, немам дома, е работава. Дом е место каде живееш, дома е место каде сакаш да се скриеш од надвор. Да се одмориш, да се собереш и пак да се распостелиш со твоите. Дома е место каде никој не ти гази по нерви, каде си свој и не мораш да си играш маскембал. Си ја сакам домата, сакам повторно да живеам дома. Преку глава ми е од тактизирање, мерење и премерување, надмудрување и намалување штети. Мислам дека немам повеќе сила да се правам наудрена, дека домот е дома. При крај сум..

Ете и тоа бидна...нечесните луѓе завршуваат така.

Ми вели синоќа синко, мамо ти зошто не си дојде дома од работа, таму ќе нанаш? Да, му велам, мама има многу работа и два дена тука ќе нана, после ќе си дојде и наааајсилно ќе те гушне. Мамо, ми вели, а каде работиш сега, во Струмица, не му велам, сега мама работи во Охрид. Добро мамо, ми вели, ти работи, јас ќе бидам умен и ќе те чекам. Ех, сонцето мое порасна веќе, разговара со мене како големо дете. Секогаш кога ги оставам мажињата мои дома, се чувствувам пола чевек. Иако имам цел кревет само за себе, јас не можам да спијам, јас сум со мислите во мојот преполн кревет каде спијат моите мажиња. Ех, синко, мама те гушка најсилно на светот, и знае дека си умното, паметно мамино момченце.

Е, мила Рингераја, денес решив и јас да го направам мојот прв запис во дневникот!

Мои најмили,мама денес прочита за едно мало сонце како вас кое прерано заминало од овој свет.Не ми треба ваква приказна за да помислам на вас,но ете денес срцето ме здоболи толку силно што солзите не престануваат да течат,а пробувам да ги запрам.Душава ме боли исто како и пред две години.Сакам да викам,да колнам и преколнувам,ама знам дека нема никаква корист од тоа.Кој рекол дека болката поминува со текот на времето-ИЗЛАЖАЛ.Кој рекол дека болката се намалува низ времето ,исто-ИЗЛАЖАЛ.Најсуровата вистина е дека таа е тука,во мене,ја носам секој ден како жива рана која благо крвари секој ден и не зараснува.Никогаш ни нема да се случи тоа,едноставно научив да живеам со неа и е дел од сите мои радости и несреќи.Кога сум тажна од некоја друга причина,секогаш плачам и за вас,кога се радувам,меѓу солзите радосници секогаш има и по една за вас,затоа што не сте тука да ја споделам со вас.Не ми ја пружија шансата барем еден пат да ве гушнам и бакнам и на миг само да ви кажам-мама ве сака,затоа што најмили мои-МАМА ВЕ САКА толку нежно ,а во исто време и толку силно,знаете на оној начин ,на кој сака само една мајка.

mama ima ubavi albumi, ama sepak licno ne se znaeme , sa nedevam ke se zapoznaeme

adji e dobar, retko go gledam, mnogu rabote