Во филмовите љубовта често изгледа како магија, толку интензивна, страствена, драматична. Сцените се исполнети со големи гестови, прегратки, насмевки, бакнежи, солзи, среќни краеви.

Но што се случува кога ќе се изгаснат светлата на екранот и ќе се вратиме во реалноста?

Вистинската љубов во реалниот живот изгледа многу поинаку. Таа не е совршена, но е искрена. Не е секогаш возбудлива, но е стабилна. Не е гламурозна, но е вистинска.

1. Љубовта е избор, не само чувство

Во филмовите често гледаме љубов на прв поглед. Во реалноста, љубовта е нешто што се гради. Таа бара одлука. Одлука секој ден да избереш некого дури и кога не е лесно, дури и кога не е удобно.

2. Вистинската љубов значи прифаќање

Да сакаш некого не значи да го идеализираш. Љубовта значи да ги познаваш недостатоците на некој човек и да го сакаш и покрај нив. Или можеби токму поради нив.

3. Не се мери по гестови, туку по дела од секојдневието

Вистинската љубов не се докажува со цвеќиња и вечери на свеќи, туку со секојдневна грижа: дали ќе те сослуша кога ти е тешко, дали ќе ти донесе чај кога си болен, дали ќе ти даде простор кога ти треба мир.

4. Љубовта не боли, но комуникацијата е клучна

Во романтичните драми често има љубомора, тага, недоразбирања. Во здравата љубов, комуникацијата е јасна, емпатијата е присутна, а конфликтите се решаваат, не се избегнуваат.

5. Љубовта не е сè, но таа прави сè да е полесно

Вистинската љубов не е целата смисла на животот, но е поддршка во него. Тоа е партнерство, тимска работа, чувство дека не си сам, дури и кога светот станува тежок.

Вистинската љубов не е како во филмовите. Но тоа е всушност добро. Таа е потивка, подлабока и поискрена. Таа не блеска секогаш, но трае. Не го менува светот преку ноќ, но го прави секојдневието поблагородно и попријатно. На крајот, можеби и не изгледа како филм, но се чувствува подобро од секоја приказна на платното.