Некои луѓе ја бараат смислата на своето битие цел живот. Други мислат дека го изгубиле. А вистината е дека „она зошто“ никогаш не исчезнува само понекогаш се крие зад бучавата на секојдневието.

Нашето „зошто“ е нашиот компас
Тоа е причината зошто стануваме наутро, зошто се бориме, зошто не се откажуваме. Не мора да биде големо, ниту спектакуларно. Понекогаш е нешто едноставно како желбата да направиме некого среќен, да создадеме нешто убаво, да бидеме подобри од вчера.

Кога го знаеш своето „зошто“, и најтешките денови добиваат смисла
Проблемите не исчезнуваат, но ти гледаш поширока слика. Знаеш дека секој чекор, секоја пречка, секој пад има свое место во патувањето.

Да го најдеш своето „зошто“ значи да се вратиш кон себе.
Да се запрашаш: „Што ме прави жив/а?“, „Кога последен пат изгубив чувство за време затоа што нешто ме исполнуваше?“
Таму, во тие искрени одговори, живее твоето вистинско „зошто“.

Денес биди благодарен/на што не се плашиш да се бидеш љубопитен/на, да бараш и да чувствуваш. Понекогаш токму прашањата се патот до вистината.

Афирмација за денес:
„Јас го создавам својот пат со љубов и свесност. Моето ‘зошто’ ме води со мир и сила.“

Нека денес ти биде тивок потсетник дека твоето „зошто“ не мора да биде совршено само вистинито.
А кога ќе го најдеш, целиот свет ќе добие нова смисла.

Ваша Рингераја.