Денес ќе зборуваме за едно чувство што сите го разбираме, но тешко го опишуваме,а тоа е љубовта. Не онаа голема, филмска љубов, туку онаа тивка, секојдневна, што се чувствува во секој поглед, збор, во нечие присуство.

Најмногу се чувствуваме сакани во малите нешта
Кога некој ќе нè праша: „Стигна ли безбедно?“
Кога некој ќе нè слушне без да нè прекине.
Кога ќе го најдеме нашето омилено кафе веќе подготвено на масата.
Тоа се тие моменти што не врескаат љубов, но ја шепотат тивко и сигурно.

Љубовта не мора да биде голема за да биде вистинска
Понекогаш таа живее во гестовите што никој не ги гледа во порака без повод, во потсетување дека сте доволни, во нечија тивка поддршка кога најмногу ви треба.

И кога се чувствуваме сакани, ние цветаме
Стануваме подобри, помеки, похрабри. Светот изгледа попријатен, а секој ден помалку тежок. Затоа што љубовта не е само чувство, таа е сила што нè движи, нè лекува и нè потсетува кои сме.

Денес бидете благодарни за сите луѓе што со своето постоење нè потсетуваат дека љубовта е насекаде само треба да ја препознаеме.

Афирмација за денес:
„Достоен/достојна сум за љубов и ја примам со отворено срце.“

Денес денот нека биде потсетник дека љубовта не секогаш не довикува гласно, туку понекогаш само тивко се насмевнува во нас.

Ваша Рингераја.