Во секоја врска зборовите имаат сила, но понекогаш, токму нивното отсуство зборува најмногу.

Молчењето може да биде поголем проблем отколку расправијата, бидејќи остава простор за недоразбирања, фрустрации и дистанца помеѓу партнерите.

Молчењето како скриена порака

Кога партнерот не зборува, тоа често не значи дека нема што да каже. Напротив, молчењето може да биде:

• Обид за контрола - „Ако не зборувам, нема расправија“.
• Заштита на себе - страв од конфронтација или повреда.
• Фрустрација - непознавање како да се изразат емоциите.

Зошто е штетно?

• Создава дистанца - кога емоциите не се изразуваат, партнерите се оддалечуваат.
• Го зголемува стресот - умот на вториот партнер често создава најлоши сценарија кога нема комуникација.
• Намалува доверба - молчењето може да се доживее како недостаток на искреност или непочитување.

Како да се справите со молчењето

1. Идентификувајте го коренот на молчењето, дали е страв, лутење, фрустрација или обид за контрола?
2. Отворена и трпелива комуникација. Користете „јас-пораки“ („Јас се чувствувам…“) наместо обвиненија.
3. Одредете време за разговор. Понекогаш е корисно да се договорите за момент кога ќе зборувате без прекини и омаловажување.
4. Слушајте активно. Не само да зборувате, туку и да разберете што всушност партнерот се обидува да каже.
5. Побарајте поддршка ако е потребно. Психотерапевт или консултант за парови може да помогне да се разбијат блокадите на комуникацијата.

Молчењето е „најгласниот“ проблем во врската, бидејќи зборува повеќе од кој било збор. Тоа создава празнина која се пополнува со страв, сомнежи и непотребни конфликти. Клучот е да се пронајде начин за искрена, трпелива и емпатична комуникација, бидејќи само така врската може да расте и да се засилува.