Плачот е првата „порака“ што новороденчето му ја испраќа на светот. За родителите, тоа може да звучи вознемирувачки, но за докторите и акушерките плачот е најубавиот звук, бидејќи значи дека бебето дише и животот започнал со полн здив.

Првата реакција на новиот свет

Во мајчината утроба, бебето девет месеци живее во топла, безбедна и тивка средина. Со раѓањето, тоа се соочува со сосема нови услови: ладен воздух, силна светлина, нови звуци и допири. Плачот е природна реакција на телото кое се адаптира на овие промени.

Плачот и дишењето

Најважната улога на првиот плач е отворањето на белите дробови. До тој момент, бебето примало кислород преку папочната врвца. Со првиот плач, белите дробови се исполнуваат со воздух, започнува циркулацијата и организмот почнува самостојно да дише.

Емоционална и сензорна реакција

Плачот не е само биолошки процес тој е и начин на изразување. Новороденчето преку плач ја покажува својата прва реакција на светот, шок, изненадување и потреба за сигурност. Често токму прегратката на мајката и нејзината топлина се најдобриот лек за смирување.

Што ако бебето не заплаче веднаш?

Не секое бебе плаче во првата секунда. Некои почнуваат да дишат и без јасен плач, но медицинскиот тим секогаш го проверува тоа. Доколку бебето не покаже брза реакција, се преземаат нежни стимулирачки техники за да се поттикне дишењето.

Плачот веднаш по раѓањето е првиот доказ за живот. Тој е сигнал дека бебето почнало да дише, дека телото функционира и дека е подготвено да го започне своето патување во новиот свет. За родителите, тоа е потсетник дека токму во тие солзи се кријат првите знаци на здравје и сила.