Во секоја врска постојат моменти на тишина. Понекогаш таа е пријатна, полна со разбирање и сигурност, а понекогаш тежи повеќе од било која расправија. Разликата меѓу „мирна“ и „опасна“ тишина лежи во контекстот и во емоциите што стојат зад неа.

Тишина што носи мир

Кога партнерите се чувствуваат удобно еден со друг, немаат потреба постојано да зборуваат за да ја одржат врската жива. Оваа тишина е лесна, ненаметлива и исполнета со чувство на сигурност. Седењето заедно без зборови, но со поглед, допир или едноставно присуство е знак на емоционална близина.

Тишина што крие проблеми

Долгото молчење, избегнувањето разговори или намерното повлекување од комуникација може да биде сигнал за незадоволство, повредени чувства или нерешени конфликти. Овој вид тишина често се чувствува „ладно“ и создава дистанца меѓу партнерите.

Како да ја препознаете разликата?

• Ако по тишината се чувствувате блиски, тоа е мир.
• Ако по тишината чувствувате напнатост или оддалеченост, тоа е проблем.
• Ако тишината се користи како казна или избегнување, време е за разговор.

Отворената комуникација е темел на здрава врска. Ако забележите „тешка“ тишина, не ја игнорирајте. Наместо тоа, поставете прашања, изразете ги вашите чувства и понудете простор за искрен дијалог.

Тишината може да биде и лек и предупредување. Во едно партнерство, најважно е да знаете кога таа е знак на хармонија, а кога е повик за внимание и акција.