Во време кога грубоста станува одбрана, а горчината секојдневие, добрината изгледа како слабост.

Но токму тогаш, кога сме најповредени, кога срцето ни е обвиткано со разочарувања, изборот да бидеме добри е најмоќната храброст што можеме да ја покажеме.

Добрината не значи да простиш сè или да заборавиш што ти сториле. Таа значи да не дозволиш болката да те претвори во нешто што не си. Да не дозволиш туѓата темнина да ја изгаси твојата светлина. Затоа, кога ќе те повредат, не одговарај со иста болка, одговори со достоинство, со мир, со добрина.

Зашто добрината не е наивност. Таа е изборот на оние што знаат што е болка, но одбираат да не ја пренесат понатаму. И во тоа лежи нејзината вистинска сила.

Зошто токму кога сме повредени, треба да одбереме добрина?

Кога сме повредени, најлесно е да возвратиме со истата болка. Да кажеме збор што боли, да се затвориме, да станеме огорчени. Но секој таков чекор не нè лекува, само ја продолжува болката, како верижен круг без крај.

Пример на добрина кога си повреден:

Замисли девојка што со години го сака својот партнер, му дава сè, љубов, поддршка, верба. И еден ден дознава дека ја изневерува. Болката е незамислива. Првата реакција би била лутина, освета, гнев. Но наместо тоа, таа избира тишина. Го напушта без викање, без навреди, без понижување. Му пишува само една порака: „Благодарам за сите убави мигови. Ќе се лекувам сама, но ти посакувам да се пронајдеш.“

Можеби тој нема никогаш да ја разбере тежината на тие зборови. Но нејзината добрина го прекинува кругот на болка. Таа не дозволила неговата неверна љубов да ја претвори во огорчен човек. Таа се избрала себе, избрала мир, избрала добрина, не затоа што тој го заслужил, туку затоа што таа знае која е.

Тоа е силата на добрината, да го чуваш своето срце чисто, дури и кога е скршено.

Биди добар токму тогаш кога најмалку имаш сила за тоа, затоа што токму тогаш твојата добрина е највредна. Таа не е слабост, туку најчист израз на твојата внатрешна сила.