Самохраните родители се с? почеста реалност во денешното општество. Некои се најдоа во оваа улога поради развод, смрт на партнерот или личен избор.

Двојна улога и двоен предизвик

Самохраниот родител истовремено е и поддршка и авторитет, и пријател и воспитувач. Тој ја носи целата одговорност за донесување одлуки, грижа за финансии и создавање стабилна средина. Често тоа значи помалку време за себе, но повеќе вложена енергија во доброто на детето.

Емоционални предизвици

• Чувство на вина. Многу родители се прашуваат дали им даваат доволно на децата.
• Осаменост. Многу од нив се соочуваат со тежината од недостигот на партнер со кого би се споделиле секојдневните радости и грижи.
• Притисок од општеството како што се предрасудите дека детето нема да расте „целосно“ без двајца родители.

Што учат децата од самохраните родители?

Иако понекогаш ситуацијата изгледа тешка, децата од овие семејства често учат важни животни лекции како: самостојност и одговорност од најмали години, почит кон трудот што го вложува нивниот родител, емпатија и зрелост во односите со другите.

Поддршка и мрежа на луѓе

Ниту еден родител не треба да биде сам во одгледувањето на дете. Вклучување на поширокото семејство, пријателите или заедницата може да биде клучно. Исто така, постојат групи за поддршка и организации каде самохраните родители можат да споделуваат искуства и совети.

Грижа за себе

Една од најчестите грешки кај самохраните родители е целосно занемарување на сопствените потреби. Важно е да се најде време за одмор, хоби или моменти на мир затоа што родителот кој е исполнет и смирен е најголем подарок за детето.

Самохраните родители не се „половина семејство“. Тие се целина исполнета со љубов, посветеност и сила. Иако нивниот пат е потежок, тој создава уникатна врска меѓу родителот и детето, врска изградена на доверба, искреност и безусловна поддршка.