Во денешно време се повеќе гледаме фотографии од „идеални“ фамилии секогаш насмеани, средени и хармонични. Така е лесно да поверуваме дека вистинското семејство изгледа токму така: без расправии, без хаос, без грешки.

Но реалноста е многу поинаква, покомплексна и поубава во својата несовршеност.

Вистинското семејство не се мери според надворешниот изглед, туку според внатрешната врска. Тоа е простор каде што има место за сите емоции: и радост, и фрустрација, и простување. Несовршеноста не го прави семејството помалку вредно. Напротив, токму таа создава простор за раст, искреност и поврзување.

Совршенството на семејството е мит

Совршени семејства не постојат. Дури и најхармоничните домови имаат предизвици: недоразбирања, различни темпераменти, генерациски судири, моменти на тишина и на врева. Но тоа не значи дека тие семејства се неуспешни и несреќни. Значи само дека се живи. А каде што има живот има и движење, судири, промени и учење.

Вистинско семејство значи:

• Да имате каде да паднете и некој да ве подигне.
• Да се расправате, но и да знаете како да се извините.
• Да се чувствувате прифатени дури и кога не се согласувате.
• Да знаете дека некој ве сака, не затоа што сте идеални, туку баш затоа што сте свои.

Семејствата не функционираат сите по еден шаблон

Во 21 век семејството не значи само мајка, татко и две деца. Денес постојат еднородителски семејства, мешани семејства, семејства со посвоени деца, баби и дедовци што се примарни згрижувачи, партнери кои не се венчани, но функционираат како тим. Она што го прави семејството вистинско не е формата, туку врската меѓу луѓето.

Несовршеното семејство воспитува реални луѓе

Децата што растат во семејства каде што е дозволено да се прават грешки, каде што родителите признаваат кога ќе згрешат, каде што има емпатија и дијалог, растат во емотивно интелигентни возрасни. Тие учат дека животот не бара совршенство, туку автентичност и прилагодливост.

Што е најважното нешто што можеш да го дадеш во семејството?

Немојте да глумите, ниту да ставате на себе идеална маска. Најважното нешто е искреното присуство, со сите ваши мани, со љубовта што ја носите, со зборовите што ги кажувате и оние што учите да ги слушате.

Семејството не мора да изгледа добро за да биде вистинско. Не мора да биде тивко, ниту перфектно, ниту во склад секој ден.
Вистинското семејство е она во кое можете да бидете свои, да растете, да паднете и пак да бидете прифатени. Несовршеното семејство не е знак за неуспех, тоа е доказ за човечност.