Куклата е едноставна, тивка и често потценета играчка која останува важен сојузник во растењето на девојчињата. Таа не е само предмет за игра, туку симбол, придружник и огледало на детските мисли, емоции и идентитет.

Но, зошто токму куклите толку длабоко се вкоренети во женското детство?

 

Куклата како алатка за емоционален развој

Играчката не е само „да се забавува детето“. Куклата на девојчето често ја претставува неа самата или личноста што сака да биде.

Преку игра со кукли, девојчињата:

• Учуваат како да изразат љубов, грижа и емпатија
• Се справуваат со свои стравови и предизвици (болест, тага, разделба)
• Имитираат и разбираат улоги на мајка, учителка, докторк
• Градат самодоверба преку симболична контрола врз светот

Играчката станува психолошки простор каде детето ги обработува своите искуства.

 

Социјализација преку игра со кукли

Кога две или повеќе деца играат со кукли заедно, тие:

• Вежбаат дијалог, договарање, споделување
• Имитираат сцени од семејството, училиштето или секојдневието
• Се учат на решавање конфликти и разбирање на различни улоги

Особено во предучилишната возраст, куклите се мост меѓу детскиот свет и реалноста на возрасните.

 

Куклата како алатка за иден идентитет

Не е случајно што многу девојчиња им даваат име, глас и живот на своите кукли.
Тие создаваат мали светови во кои се обидуваат да разберат:

• Што значи да се биде жена?
• Какви се улогите во семејството и општеството?
• Што значи да се биде различна или слична?
• Каква сакам да бидам кога ќе пораснам?

Куклата е често првиот модел за себеизградба, особено кога нема доволно разговор или модел од околината.

 

Разновидноста на куклите како порака за прифаќање

Во последните години, производителите на кукли се фокусираат на инклузивност:
– кукли со различна боја на кожа
– со инвалидитет
– со различни форми на тело
– со професии надвор од класичните „женски“ улоги

Ова не е само тренд – туку порака до девојчињата:
„И ти припаѓаш. И ти можеш. И ти си вредна таква каква што си.“

 

Кога куклите можат да имаат негативно влијание?

Стереотипните кукли (со нереално тело, секогаш насмеани, со исклучиво розова палета) понекогаш:

• Го ограничуваат поимот за убавина
• Ја наметнуваат улогата на "нега" како обврска
• Ги навикнуваат девојчињата да се идентификуваат со пасивни, наместо активни улоги

Затоа, изборот на кукла е важен, не за да се "заштити" детето, туку за да му се понуди поширока палета на избори и улоги.

 

Куклите не се само за „девојчиња“. Тие се алатка, придружник и огледало на растењето. Кога девојчето ја држи куклата, таа не си игра само со пластика или платно. Таа ја гради својата перцепција за светот и за себе во него.

Поддржете ја таа игра, но и набљудувајте ја.
Во светот на куклата, можеби ќе го откриете светот на вашето дете.