Бебињата се чувствителни и нивниот организам брзо реагира на секоја промена. Една од најопасните, но често незабележана состојба е дехидрацијата.

За разлика од возрасните, кај најмалите губењето на течности може многу побрзо да доведе до сериозни компликации, па затоа родителите мора да знаат како да ја препознаат и превенираат.

 

Зошто бебињата се подложни на дехидрација?

Телото на новороденчињата и малите бебиња е составено од поголем процент вода отколку кај возрасните. Дополнително, нивниот имун систем е понежен, а способноста за регулирање на телесната температура е послаба. Поради тоа, повраќање, пролив, треска или дури и престој во жешка средина може за кратко време да предизвикаат дехидрација.

 

Симптоми кои не смеат да се игнорираат

Некои знаци на дехидрација кај бебињата се суптилни, па затоа родителите треба да бидат особено внимателни кај: суви усни и сува уста, намалено или отсуство на солзи при плачење, ретко мокрење (помалку од 6 пелени во 24 часа), потоната фонтанела (мекото место на главата), необична поспаност или раздразливост, ладни раце и нозе.

Ако се појават овие симптоми, потребно е веднаш да се консултирате со педијатар.

 

Како да се превенира дехидрацијата?

1. Често доење или дохрана преку шише бидејќи мајчиното млеко е најдобрата заштита. Покрај хранливи материи, содржи и доволно течности.
2. Редовно проверувајте ја количината на мокрење, тоа е најсигурен показател за хидратација.
3. Избегнување на прегревање така што во топли денови, облекувајте го бебето лесно и обезбедете ладна просторија.
4. Доколку педијатарот препорача oрални раствори за рехидратација, тие можат да помогнат при пролив или повраќање.

 

Кога да се побара итна помош?

Ако бебето е премногу поспано, одбива храна и течности, има висока температура или престанало да мокри, потребна е итна медицинска интервенција. Дехидрацијата кај бебињата напредува брзо и може да биде животозагрозувачка.

Дехидрацијата е тивка, но опасна состојба кај најмалите. Внимателното следење на знаците и навремената реакција се најважната заштита. Родителите не треба да чекаат. Подобро е да се консултираат со лекар на време, отколку да ризикуваат појава на сериозни последици.