Поезија на Кети Николоска

Помниш ли кога ме најде,

бев мало гранче фрлено на земја,

ме зеде нежно со раце свои,

ме засади внатре во градите твои.

Јас, не се противев.

А,што можев  друго?

Јас бев само цвет!

Помниш ли како секој ден,

милно со поглед ме галеше

и со зборови полни љубов ми говореше.

Сила тогаш ти ми даде

и нови зелени лисја пуштив.

А,што можев друго?

Јас бев само цвет!

Помниш ли како се радуваше

на мојата прва пупка

и пупката беше плод твој.

Плод од љубов и грижа ,

дар од мене за тебе.

А, што можев друго?

Јас бев само цвет!

И тогаш кога не виде ти,

јас вратив на љубовта твоја,

ја претворив пупката во цвет,

ти го направив прекрасен овој свет.

А,што можев друго?

Јас бев само цвет!

Автор: Кети Николоска