Децата паѓаат. Тоа е дел од нивниот раст, игра и учење. Од првите обиди за чекорење до лудите трки по игралиштата, падовите се неизбежен дел од детството.

Но, како родители или згрижувачи, секогаш се поставува истото прашање: дали е ова „само“ гребаница, или треба да одиме на лекар?

Разликувањето помеѓу безопасен пад и оној што бара медицинска интервенција е од суштинска важност и за здравјето на детето и за смирување на родителската грижа.

 

Кога падот е безопасен?

Во повеќето случаи, детските падови се резултат на игра, брзо движење или губење рамнотежа и се завршуваат со мали гребаници, модринки или само страв.

Безбедни се кога:

• Детето веднаш станува и продолжува да се движи нормално.
• Постојат само површни гребаници или мала модринка.
• Не се жали на силна болка и нема оток.
• Не покажува промени во однесувањето.

Во овие случаи, доволно е:

• Да ја исчистите раната со млака вода и благ сапун.
• Да ставите дезинфекциско средство.
• По потреба, да покриете со стерилна газа.

 

Кога падот бара лекарска помош?

Некои повреди изгледаат безопасно на прв поглед, но можат да бидат посериозни. Следете ги овие знаци на аларм:

1. Силна болка што не поминува

Ако детето не може да оди, да движи рака или нога, се жали на силна болка или одбива допир, можно е да има скршеница, истегнување или повреда на зглоб.

2. Значителен оток или деформација

Оток, црвенило, или деформирана форма на екстремитет може да укажуваат на посериозна траума.

3. Пад на глава

Падовите на глава секогаш бараат внимание, особено ако:

• Детето изгледа зашеметено или поспано.
• Повраќа по падот.
• Има губење на свест, дури и краткотрајно.
• Забележувате проблеми со рамнотежа, говор или вид.

4. Крвавење што не запира

Ако крварењето не се запира по неколку минути притисок или ако раната е длабока, потребна е медицинска интервенција или шиење.

5. Промени во однесување

Раздразливост, летаргија, невообичаена тишина или одбивање да јаде може да укажуваат на внатрешна повреда или потрес на мозок.

 

Како да реагирате како родител?

• Останете смирени. Вашата реакција ќе влијае врз тоа како детето ќе ја доживее повредата.
• Набљудувајте го вашето дете. Честопати, симптомите се појавуваат и неколку часа по падот.
• Не наметнувајте движење. Ако се сомневате на повреда, не принудувајте го детето да се движи, туку повеќе да одмара.
• Побарајте совет. Доколку не сте сигурни, секогаш е подобро да се консултирате со педијатар.

 

Не секој пад е причина за паника, но и не секој пад е безопасен. Најважно е внимателно набљудување, познавање на симптомите и навремена реакција. Детството не може да помине без гребаници, но со информиран пристап, можете да ја препознаете разликата помеѓу мала авантура која брзо поминува и сериозна повреда.