|      
Сакаш да се откажеш?
Пред да ја потврдиш својата одлука, запознај се со последиците од таа одлука.
Доколку го потврдиш своето откажување, на твојот комјутер ќе наместиме cookie, кој ќе ни овозможи, во текот на натпреварот (14.03 - 18.03.2016) при посета на порталот да те препознаеме и да овозможиме слободно користење на порталот, без прикажување сликички, односно контролор на играта од десна страна на екранот.

Истовремено ќе бидат одземени сите собрани поени. За жал, со откажувањето, губиш и право на награди.

Дали се уште сакаш да се откажеш?
Рингераја.мк користи "колачиња" за обезбедување подобро корисничко искуство, следење на посетеноста и приказ на огласи. Поставките за прифаќање на колачињата ги прилагодувате во вашиот пребарувач.
Со продолжување на користењето на сајтот се смета дека се согласувате со користење на колачињата за наведените цели. За продолжување кликнете “Во ред”.   Дознајте повеќе.
Не можеш да бидеш среќен се дотогаш, додека не научиш искрено да сакаш и не го најдеш сопственото место во светот.

image
/11


 

 

Водоносецот имаше две големи стомни. Ги носеше на нарамица, закачени на краевите. Едната стомна имаше пукнатина, додека другата беше здрава, па водоносецот во неа секогаш успеваше да донесе иста количина вода. Патот од изворот до куќата беше долг и во пукнатата стомна успеваше да донесе само половина од наполнетата вода. Тоа траеше цели две години, секојдневно.

Здравата стомна беше горда на себе што до крај ја исполнуваше својата обврска, додека кутрата пукната стомна се срамеше од себе, се чувствуваше понижено и потиштено, што секогаш исполнуваше само половина од обврската.

Еден ден, по две години, му се обрати на водоносецот на изворот.

- Се срамам бидејќи водата тече од мене во текот на целиот пат до куќата.

Водоносецот и одговори:

- Дали забележа дека цвеќето е бујно и напредува само на твојата, а не и на страната на другата стомна? Тоа е така бидејќи јас секогаш знаев за твојот недостаток и секогаш те поддржував и те носев од истата страна.

Ти секој ден ги залеваше цвеќињата кога се враќавме. Две години уживам во ова прекрасно цвеќе, со кое го украсувам својот дом. Да не си таква, каква што си, тогаш ни мојот дом нема да биде толку убав.

 

Секој од нас има по некоја мана. Сите ние сме по малку напукнати стомни. Но сите пукнатини и мани, кои ги имаме сите, го прават нашиот живот единствен, интересен и вреден. Затоа треба да се цени секој, таков каков што е и да се гледа добрата страна кај луѓето. Не можеш да бидеш среќен се дотогаш, додека не научиш искрено да сакаш и не го најдеш сопственото место во светот.

Ти се допаѓа статијата? Кликни “Like” и додај свој коментар:

Вие го воспитувате добро, тоа се однесува ...
Вашето дете не сака да ги поздрави соседите во лифт, или ја фрла хартијата од чоколадо на под, а Вие го воспитувавте да...
4
Четири најздрави намирници за децата
Исхраната во детството има долгорочно влијание на развојот на интелигенцијата, некои намирници помагаат кај подобрување ...
4
Мамо, живеј ми уште долго, долго...
Мамо, живеј ми уште долго, долго. Јас не знам како е кога нема да го слушнам твојот глас, не знам како е без твојата куј...
4
Да летам, да полетам!
Да летам, да полетам. И таму, каде што беше невозможно, и таму, каде што беше непознато и таму, каде што беше неверојатн...
4




Анкета

Што да дознаете.
пеперутка16

Кога би носеле тројки, што би направиле?