|
Maca25 -> RE: Хеликобактер пилори (13.1.2011 10:19:25)
|
Хеликобактер Пилори (ХП), претставува спирална бактерија во облик на запирка, многу подвижна која според Грам боењето, микробиолошки се бои негативно. ХП е најдена на слузницата на желудникот и е единствена бактерија која може да преживее во многу киселата желудочна средина, со многу малку кислород при температура од 37 степени. Освен во желудникот, откриена е и на слузницата од усната празнина, забните наслаги, плунката, а докажана е и во столицата.
Многу луѓе ХП инфекцијата ја стекнуваат уште од детството. Живеењето во густо населени домови (со повеќе членови), општества во развиени земји со лоши санитетски услови, како и чест контакт со луѓе кои се извор на ХП се меѓу главните ризик фактори за инфекција. Многумина кои се инфицирани во текот на животот не пројавуваат никакви симптоми или знаци, додека од друга страна, дел од нив ке развијат дури и сериозни компликации како последица на инфекцијата.
Начинот на пренос на инфекцијата сеуште не е потполно докажан. Сите досегашни сознанија говорат во прилог дека ХП се пренесува преку директен контакт од инфицирана на здрава индивидуа и тоа најчесто преку плунка (капков пат) или фекални (измет) материи. Патишта на пренос преку вода, животни (кучиња, мачки) сеуште не се потврдени, иако често се мисли дека и тие се едни од начините за пренесување на инфекцијата.
ХП навлегува во организмот преку устата и пристигнува во дигестивниот систем (органи за варење на храна). Желудникот и неговата киселина прават домаќинска околина за многу бактерии, но ХП е посебно адаптирана за таква средина, бидејки самата бактерија продуцира ензим кој низ низа биохемиски процеси креира зона на ниска киселост во која може да опстане.
Најчести симптоми кои се поврзани со ХП инфекцијата се болката во стомакот, особено жаречка болка во предел на желудник, гадење (наузеа), повраќање (вомитус), зачестено (фреквентно) подригнување, чувство на надуеност и губење во тежина.
Доколку се искусат некои од следниве симптоми како силна и постојана (перзистентна) болка во стомакот ( абдомен), проблеми при голтање, повраќање кое е крваво или кое наликува како талог од кафе или црна столица, веднаш треба да се побара лекарска помош.
Компликации кои се поврзани со ХП инфекцијата вклучуваат патологија како чир (улкус) на желудникот, чир на дванаесетпалачното црево (дуоденумот), воспаление на желудочната слузница (гастритис), како и одредени типови на рак на желудникот ( аденокарцином, МАЛТ лимфом).
Откако ќе се забележат симптоми или знаци, првиот контакт се остварува кај матичниот лекар, кој предложува и упатува кон повисоко специјализираните здравствени установи. Најчесто поставувани прашања за пациентите се од типот кога за прв пат се почувствувале симптомите, дали се јавуваат повремено или се постојани, да се опише нивната тежина, дали постојат некои фактори кои ги подобруваат или влошуваат симптомите. Во текот на прегледот пожелно е пациентот да наведе дали од неодамна доживеал некои стресни состојби, промена во животните навики, листа на лекови доколку е на некоја претходно одредена терапија, како и користење на витамински препарати и други суплементи ( минерали и сл.).
Најчесто користени лабораториски тестови за докажување на ХП се тест со примерок од крв, примерок од ткиво добиен со биопсија за време на гастроскопија (CLO тест), уреа дишен тест и др.
Во третманот на ХП вклучена е ерадикационата (истребувачка) трокомпонентна терапија која опфаќа редовно два антибиотици и тоа еден од групата на макролиди (кларитромицин) и еден пеницилински препарат (амоксицилин). Третиот лек е од групата на ихибитори на протонската пумпа (пантопразол,омепразол и др.) кој со своето дејство ја намалува киселоста во желудникот и овозможува идеална средина за делување на наведените антибиотици кои не се отпорни на киселата содржина.
Најчесто користена комбинација на тројната терапија во праксата се:
1.пантопразол, омепразол, лансопразол (еден од нив)
2.кларитромицин
3.амоксицилин или во комбинација со метронидазол.
Тројната терапија се користи околу 10 дена, потоа од неа се исклучуваат двата антибиотици и се продолжува со монотерапија (со еден лек) уште 1 месец.
Откако комплетно ќе се заврши со терапијата, се прави пауза од 2-3 недели, па следува боцкање за проверка на титар на ХП.
|
|
|
|