|
ripce -> RE: Синузит (29.12.2009 12:35:36)
|
Нелекуван синусит води до воспаление на мозокот
Воспалителниот процес во синусните шуплини е долготраен хроничен процес. Кај новороденото се развиени само етмоидалните шуплини, кои овозможуваат комуникација со мозокот. По шестмесечна возраст почнуваат да се развиваат максиларните, во претшколска возраст свеноидалните, а најдоцна во школска возраст фронталните, кои комплетно се оформуваат по 12 години.
Затоа зборуваме за синуситис само по доенечкиот период. Респираторната слузница анатомски и функционално е една целина. Затоа при секоја респираторна инфекција страдаат сите органи на горните дишни патишта. При вирусните инфекции во почетокот се појавува риносинуситис и ринофарингитис. Ако имаме секундарна бактериска суперинфекција, тогаш се развива вистински акутен синуситис што преминува во хроничен.
Синуситисот е многу често воспаление на лигавицата на синусните шуплини во детската возраст. Може да се каже дека е едно од потешките заболувања, поради близината и комуникацијата со мозокот и компликациите што можат да настанат во долните дишни патишта. Во детската возраст постојат услови што помагаат оваа болест да биде почеста и потешка. Тоа се анатомската градба на горните дишни патишта - високото готско непце, девијација на носната преграда, имунолошките дефекти на лигавицата, неподвижни цилии (трепки), ензимски дефицит, вродени цисти, зголемен трет крајник, алергија и честа примена на вазоконстрикторни медикаменти. Сите овие аномалии придонесуваат за нарушена нормална дренажа на синусните секрети и развој на бактериска инфекција. Најчести бактериски причинители на синусните шуплини се стрептококус пневмонија (30 до 40 отсто), хемофилус инфлуенца и брахамела катаралис (20 посто) и многу други бактерии.
Клиничката слика може да има лесен и тежок тек. Лесниот тек е по прележана вирусна инфекција. Симптомите се: погуста секреција од носот, покачена температура до 38 степени, болки во главата, сува или влажна кашлица предимно ноќе. Ако по оваа состојба се појави многу висока температура со нарушена општа состојба, детето е вознемирено со јаки болки во главата и назад на тилот, има оток над синусните шуплини под очите, гнојна содржина во задниот дел од каналот на носот. Сите овие симптоми траат долго време.
Со локален преглед на внатрешноста на носот (риноскопски) се гледа хиперемична и едематозна лигавица со обилен гноен секрет. Дијагнозата најлесно се поставува според клинички и локален наод, потврден со бактериолошка идентификација.
Рендгенолошко испитување нема потреба да се прави, освен ако нема сомнение за некои потешки органски промени (тумори, цисти, полипи и проширен интракранијален воспалителен процес).
Лекувањето на синуситот е комплексно, долготрајно според докажаната бактерија. Во почетокот се даваат пеницилински препарати. Ако во 3-4 дена нема подобрување, се даваат антибиотици со широк спектар. Лекувањето трае 10 до 14 дена. Ако болеста е многу тешка се лекува во болница со високи дози на цефотаксин или цефтриаксон во венска инфузија. Симптоматската терапија е задолжителна за дренажа на секретот со локални медикаменти во првите три-четири дена. Ако е докажана алергична компонента, детето страда од алергична болест на респираторниот систем, тогаш има потреба од задолжително докажување на алергичната компонента и лекување на истата со антиалергична терапија, општо и локално.
Компликациите од нелекување на субакутен или хроничен синусит се гнојно воспаление на мозокот - апсцес, спуштање на инфицираниот секрет во долните дишни патишта со рецидивни бронхити и деформитети на бронхијалниот ѕид до комплетно проширување на бронхите - бронхиектазии и со можно оштетување на белодробното ткиво со локална и дифузна фиброза.
|
|
|
|